Temat projektu zawiera sposoby komunikacji. Współczesna młodzież bardzo często nawiązuje i podtrzymuje kontakty online. Właśnie w ten sposób nawiązaliśmy kontakt z grupą z sąsiedniego państwa oraz będziemy podtrzymywać współprace po wymianie młodzieży. Aczkolwiek otworzyć się na innych ludzi oraz zrozumieć drugiego człowieka, zdobyć zaufanie i akceptacje można tylko w kontaktach face to face, czyli offline. Dlatego kulminacyjnym momentem naszego projektu będą działania młodzieży podczas spotkania w górach. Temat projektu „nie ogranicza” nasze działania, zostanie on rozbity na poszczególne hasła: 

- Sport bez granic
- Kuchnia bez granic 
- Komunikacja bez granic
- Muzyka i taniec bez granic
- W kadrze bez granic 
- Rękodzieło z pogranicza
- W poszukiwaniu granicy między Polską a Ukrainą

 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Obraz
"Kap, kap, płyną łzy...  Płacze z nami deszcz..."  Bieszczady pożegnały nas deszczem.  Kiedy rozstawaliśmy się z przyjaciółmi z Ukrainy, krople deszczu mieszały się z naszymi łzami. Pięć wspólnie spędzonych dni, realizacja wielu zadań projektowych, wspólne rozmowy - to wszystko bardzo nas do siebie zbliżyło.  Zanim jednak się rozstaliśmy, po opuszczeniu pensjonatu udaliśmy się na zwiedzanie zamku w Krasiczynie, siedziby Sapiehów. Pan przewodnik okazał się pasjonatem i barwnie opowiadał o losach tej niezwykłej budowli. Zaskoczyło nas to, co na zamku wyrabiali żołnierze Armii Czerwonej w czasie II wojny światowej. Zniszczyli zamek, sprzęty wyrzucali przez okno i palili, zbeszcześcili też zwłoki Sapiehów. Zachwyt z kolei wzbudziła w nas kaplica, w której znajduje się oryginalna polichromia. W Przemyślu powitał nas prawdziwy Wojak Szwejk. Bardzo chciał nam pokazać piękno tego starego miasta i chociaż deszcz p
Czytaj więcej
Obraz
 Układ taneczny gotowy! W piątek 3.09 w Szkole Podstawowej nr 11 odbyły się warsztaty taneczne. Poznaliśmy podstawowy krok poloneza  oraz ułożyliśmy prosty układ taneczny pod muzykę Wojciecha Kilara (z filmu Pan Tadeusz). Już sama nazwa tego tańca wskazuje na jego narodową przynależność. Nazwa tańca: „taniec polski używana była w Polsce dopiero od 1730 roku, wcześniej był znany pod inną nazwą. W literaturze sprzed tego okresu wspomniany jest jako „taniec pieszy” i „taniec wielki”. Charakterystyczne cechy poloneza jako tańca towarzyskiego to dostojność postawy, rycerskość w stosunku do partnerki i płynność ruchów. W polskiej tradycji narodowej polonezem rozpoczynano zabawy, poloneza tańczono po kilku skocznych, wirowych i zamaszystych tańcach. Przodujący tancerz przeplata motywy układu tanecznego tak, aby taniec był urozmaicony, ale nieskomplikowany. Z niecierpliwością czekamy, kiedy zatańczymy polonez z uczestnikami projektu z Ukrainy.
Czytaj więcej